Verkiezingen : Het is tijd voor politiek die niet straft, maar beschermt — vóór menselijkheid, vóór zorg, vóór keuzevrijheid.
Verkiezingen

Wat mij blijft bezighouden: verwarde personen in het nieuws, en de manier waarop er met hen wordt omgegaan. Ze worden vaak autoritair aangesproken, alsof ze vooral een probleem vormen. Terwijl er bijna altijd al signalen zijn geweest van familie en naasten. Is er geluisterd? Is er iets mee gedaan? Of belanden mensen in een crisis omdat ze hen te lang in de kou laten staan?
Deze week keek ik naar het programma Overtreders. Natuurlijk moeten regels er zijn. Maar wat heeft het voor zin om boetes uit te delen aan iemand die ze toch niet kan betalen? Stapel op stapel — wat maakt één extra boete dan nog uit? En helpt het als we die boetes nóg hoger maken?
Ook zag ik een man die buiten sliep. Hij werd gewezen op de regels: hij moest rechtop gaan zitten en mocht niet slapen, anders volgde een boete. Maar zou deze man niet óók liever in een warm bed liggen, in een huis, met een dak boven zijn hoofd? Wat lossen we werkelijk op met straffen?
Niet stemmen is voor mij geen optie. Deze verkiezingen wil ik me verdiepen in de standpunten van partijen die zich inzetten voor betere GGZ-zorg, het verminderen van dakloosheid en het menselijker omgaan met mensen in crisis. En natuurlijk: partijen die opkomen voor vrouwenrechten.
Een paar weken geleden sprak ik een moeder. Haar dochter was zwaar
verslaafd en
dakloos — één van haar grootste nachtmerries was werkelijkheid geworden. De dochter raakte zwanger en werd uiteindelijk (niet vrijwillig) opgenomen. Nuchter koos ze, in alle helderheid die ze op dat moment had, voor een abortus. Het was haar keuze, over haar eigen lichaam.
Maar stel je voor dat deze keuze straks niet meer is toegestaan?
Ik hoop dat we allemaal een keuze maken vanuit liefde, menselijkheid en dat we naar elkaar blijven omkijken.


